بلبرینگ های شیار عمیق در زمره اولین طراحی های انسان برای مفاصل بوده اند که از ساچمه برای تعلیق بار کمک می گرفتند. این طراحی در ابتدا با ضعف های بسیاری روبرو بود که به تدریج با بهبود قابلیت ها و افزایش علم فیزیک مکانیکی بهبود و تکامل پیدا کرد. ساچمه های اولیه تولید بشر به شکل کامل مدور و با قطر خارجی کاملا برابر نبودند که نه تنها لرزش را در سیستم بوجود می آورند بلکه سبب افزایش میزان اصطکاک، خوردگی و سایش و همچنین تمرکز نا مناسب تنش در سیستم می شدند. همچنین صیقل سطحی کونس ها و ساچمه ها نا مناسب و در کل عملکرد بلبرینگ شیار عمیق بگونه مناسبی صورت نمی گرفت. علامه بر مشکلاتی که در تولید ساچمه های بلبرینگ های وجود داشت شکل طراحی، تعداد ساچمه ها، عمق ایجاد شده در کونس و سطح تماس ساچمه ها و کونس بلبرینگ شیار عمیق نیز با مشکلات زیادی روبرو بود که با گذر زمان، سعی و خطا و افزایش فناوری این مشکلات یک به یک مورد بررسی و مرتفع گردیدند. امروزه دقت تولید بلبرینگ شیار عمیق چه از نظر ابعادی و چه از نظر صیقل سطحی در حد میکرومتر می باشد و استاندارد های دقیقی برای افزایش بهره وری برای این قبیل اتصالت صنعتی رعایت می شود.
