در طراحی بلبرینگ های تماس زاویه ای یکی از دغدغه های اصلی نگهداشتن ساچمه ها در موقعست مکانیمی مشخص و جلوگیری از خارج شدن آن ها از محور اصلی در طراحی ها می باشد. برای غلبه بر این چالش راهکارهایی اندیشیده شده است که اغلب این راهکار ها چالش های جدیدی را نیز پیش پای تکنسین ها قرار می دهد. از این رو در اغلب طراحی های بلبرینگ تماس زاویه ای سطحی خارجی ساچمه ها تا اندازه زیادی با قفسه بلبرینگ درگیر می شود و این در حالی است که در اغلب دیگر انواع بلبرینگ قفسه ها درگیری بسیار محدودتری با ساچمه ها دارند. افزایش سطح تماس قفسه و ساچمه در ساختار بلبرینگ تماس زاویه ای هر چند در نگهداشتن ساچمه ها در موقعیت مکانی مشخصی مفید است اما میزان اصطکاک ایجاد شده در گردش سرعت بالایی ساچمه ها و به دنبال آن حرارت را نیز بالا می برد. از این رو نوع روان کاری و قابلیت شیمیایی قفسه در انتقال حرارت از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
